Kamperen.

Misschien zijn er onder de lezers mensen die graag gaan kamperen maar ook de niet-kampeerder kan hier wel eens glimlachen. Er zijn allerhande soorten campings en toen we nog over een trekcaravan, of sleurhut zoals onze Nederlandse medemens het noemen,  beschikten hebben we meerdere campings aangedaan. De ene was al wat beter ingericht dan de andere maar voor ons primeerde de netheid van het sanitair. Zo hebben we ooit eens op een ruime camping gekampeerd voor een verlengd weekend waar het sanitair okay was maar bij onze aankomst moesten we eerst onze plaats zuiver maken om te kunnen staan. Er stond namelijk bijna geen gras maar wel onkruid dat een halve meter hoog was. Onze naaste buur heeft drie dagen geen woord tegen ons gezegd en op de laatste avond kwam hij mijn schat aanspreken. Hij had zich moed ingedronken alvorens ons aan te spreken. Bleek dat de buren uit de provincie West-Vlaanderen kwamen en gezien hadden dat wij de buren respecteerden en geen overlast bezorgden. Hij vond ons fijne, rustige mensen en vroeg of wij niet definitief daar wilden blijven. Wij zagen dit evenwel niet goed zitten. De camping lag mijlenver van alles verwijderd, echt midden in niemandsland.

Op een andere keer hadden wij voor een verlengd weekend een plaatsje geboekt op een camping in La Roche. Eens daar toegekomen  werden wij heel vriendelijk onthaald en de campinguitbater gaf ons een grondplan van de camping om onze plaats te zoeken. Wil het lukken dat daar een plaats op het grondplan aangeduid stond als voorbeeld. Mijn schat dacht dat dit de plaats was die wij toegewezen kregen en ging op zoek naar de bewuste plek. Groot was onze verbazing toen we op de plek aankwamen en daar reeds een caravan stond. Mijn schat toog terug naar het bureel en legde uit dat de bewuste plek bezet was maar de plek er naast nog vrij stond. De man achter de balie schoot in een hartelijke lach en zei toen dat dit maar een voorbeeld was en wij onze plek vrij mochten kiezen. We hebben toen eenvoudig voor de vrije plaats  naast het bewuste nummer gekozen en er een heel fijn verlengd weekend doorgebracht met hele leuke buren.

Nu staan wij reeds ons 16de seizoen op een middelgrote camping met zo een 200 staanplaatsen en maken daar ook regelmatig wat mee. Later vertel ik wel eens meer van de capriolen op onze camping. Vrienden die bij ons in de dreef staan gingen kennissen uit hun dorp opzoeken in een andere camping. Ze genoten van de uitstap en ze waren een tijdje bij hun kennissen op bezoek toen mijn vriendin naast het toilet moest. Nu is het zo dat je , wanneer je naar het toilet moet, zelf je w.c. papier dient mee te nemen maar op die bewuste camping diende je ook een w.c. bril mee te nemen. Zie je jezelf al vertrekken met in de ene hand je rolletje toiletpapier en in de andere hand je w.c. bril? Dit was blijkbaar het gevolg van de vele diefstallen in het sanitaire gebouw. Gelukkig hoeven wij bij ons op de camping alleen maar w.c. papier mee te nemen. Mijn schat heeft voor mij een toilet geïnstalleerd en zelfs dit is mij bespaard.

Dit zijn enkele leuke anekdotes van onze vakantie op camping. Met de grote vakantie in zicht wilde ik jullie al een glimlach ontlokken want wie weet wat brengen de komende twee maanden aan leuke herinneringen voor later. Ik wens jullie allemaal een fijne vakantie toe.

Groetjes van de bomma.

Over Bomma

Ik ben een goedlachse bomma, gelukkig gehuwd met Rene en heb twee schatten van kleinkinderen waarvan de oudste, na de scheiding van zijn ouders, permanent bij ons woont. Ben invalide maar mijn motto is en blijft optimist tot in de kist.
Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink .

6 reacties op Kamperen.

  1. Margriet zegt:

    Hallo Bomma, mooie verhalen! Als kind ging ik met mijn ouders naar Oostenrijk en we zetten onze tent in een weide dicht bij een bos. Toen waren er nog niet veel campings. En ’s morgens werden we wakker van de koeien met een grote bel om hun nek die naast de tent kwamen grazen.
    Op de campings in Frankrijk haatte ik de Franse wc’s. Een gat in de grond en 2 plaatsen waar je uw voeten moest zetten. We hebben zelfs een camping gehad met deuren aan de wc’s die een halve meter boven de grond begonnen. Als je hurkte kon iedereen je … zien. Vreselijk!!!
    Later gingen we met onze kinderen naar de campings van Vacances Soleil, wat een luxe!!!

    Like

    • Bomma zegt:

      Haha, Margrietje, ik zie het zo voor mij met die Franse wc ‘s. Je vond die vroeger jaren ook in alle stations en ik haatte het wanneer ik naar zo een wc moest. Nog liever ergens achter een boom gaan hurken dan op zulk een wc te moeten gaan. Die campings van Vacansoleil zijn wel prachtig maar ook duur hee. Wij staan op een heel eenvoudige gemeentecamping waar eigenlijk niets aanwezig is buiten een kantine maar op vijf minuten te voet vind je alles in het dorpje wat maar nodig is. Er zijn een paar zwembaden in de buurt (20 minuten rijden), er is voor het overige alle mogelijke vrijetijdsbeoefening in de onmiddellijke omgeving maar we zijn wel vlak naast de Ourthe gelegen Het is een niet-bevaarbare rivier waar men kan kajakken, zwemmen, vissen en weet ik meer. Douches en warm water zijn er nog gratis. Waar vind je dat nog? Meer hoeft dat voor ons ook niet te zijn. Wij gaan vooral voor onze rust en de kleinzoon amuseert zich daar goed. We maken wel regelmatig uitstappen en genieten van het leven voor zover dat nog kan. We zitten daar in het dal, te midden van de bossen. Heerlijk om er te toeven.

      Like

  2. Nicole zegt:

    Wij gingen vroeger elke zomer kamperen en mijn moeder en mijn zus met haar drie kinderen gingen ook mee. Ik deed dat heel graag. Het was elke keer wel een heel gesleur voor alles ingepakt was, maar ik vond het zo’n vrij leven.
    Je leefde ook zoveel mogelijk buiten.
    Wij gingen wel altijd op andere plaatsen kamperen en hadden wat vaste dingen die we elke dag deden, bv ’s avonds een wandeling. Voor de activiteiten overdag mochten om beurt de kinderen en de volwassenen kiezen en dat ging prima. Geniet er nog maar van.

    Like

    • Bomma zegt:

      Als kind heb ik nooit gekampeerd en voor mij was het een hele ervaring. Toen ik Rene, mijn man, leerde kennen vertelde hij me dat hij zijn caravan 6 maanden voordien verkocht had en er spijt van had. We zijn toen weer een nieuw exemplaar gaan kopen en hebben er 10 jaar me op uit getrokken. Nu hebben we al 16 jaar een stacaravan omdat ik het gesleur een beetje moe werd. Natuurlijk zitten we nu wel altijd op dezelfde plek maar op een uurtje ben je toch al ver om een uitstap te maken en ik houd wel van de rust die ik nu heb. Gelukkig hebben we goede buren. Dat is ook al heel wat. Onze kleinzoon komt ook heel graag, gelukkig maar want anders zaten we met een probleempje vrees ik. Warme knuffel.

      Like

  3. anneketw zegt:

    Jij en jouw man ook alvast een fijne zonnige vakantie toegewenst!

    Like

  4. Bomma zegt:

    Bedankt Anneke, ik blijf tijdens ons verlof wel je verhalen volgen hoor. Warme knuffel.

    Like

Plaats een reactie