Veel te snel

Veel te snel ging je van ons heen. Niemand had dit zien aankomen. Je was tot een paar weken geleden nog zo vitaal. Toch had je wel je kleine ouderdomskwaaltjes maar met wat hulp van buitenaf bleef je op je bijna 93 winters nog alleen in je huisje wonen. Tot een tweetal weken geleden. We hadden wel gemerkt dat er iets was geweest. Zo uit het niets sprak je met een dubbele tong en moest je langer nadenken alvorens een antwoord te geven. Toch wilde je niet toegeven dat er iets niet klopte. Toen je dan drie dagen achter elkaar een val maakte hebben we je naar het ziekenhuis laten overbrengen. Daar ging het van kwaad naar erger. Je raakte zonder het zelf te beseffen meer en meer verward. Tussendoor had je toch nog je heldere momenten. Je verraste me door me voor het eerst je schoondochter te noemen. Tot het laatste ogenblik hebben we de verpleegkundige bijgestaan in je verzorging. Toen ging je stillekes heen. Nu ben je weer met je grote liefde verenigd. Waar je ook mag wezen, het ga je goed. Vanwege je zoon, dochter, schoondochter, schoonzoon, klein- en achterkleinkinderen.