Buddy.

Een drietal maanden geleden hebben wij na jarenlange vriendschap afscheid moeten nemen van onze kleine vriend, Flurk. Amper zeven weken oud mochten wij hem in huis en ons hart opnemen. Hij is tenslotte zestien jaar en vijf maanden mogen worden. Flurk was een kruising van een mini teckel met een shitzu. In de volksmond een stratierke genoemd. Hij had een sterk karaktertje maar beschermde diegenen die hem nauw aan het hartje lagen.

Wij hadden aan onze veearts gevraagd om ons te gedenken wanneer er ergens een thuis gezocht werd voor een klein hondje. Het gebeurt soms dat er ergens iemand naar een rusthuis gaat of komt te overlijden en de nabestaanden het kleine beestje om de ene of andere reden niet kunnen houden. Voor zo een huisdier wilden wij gerust ons hart openstellen. Groot was onze verbazing toen we op kerstavond een telefoontje van onze veearts kregen. Of wij nog interesse hadden om een klein hondje een goede thuis te geven. We kregen een telefoonnummer om een afspraak met de dame in kwestie te maken. Mocht het toch niet zijn wat we wilden moesten we het eerlijk zeggen en dan zou er wel een andere kans komen. Na even overlegd te hebben met mijn echtgenoot en kleinzoon werd besloten om even af te spreken zodat wij het hondje in kwestie konden zien.

Haar moeder was naar een rust en verzorgingstehuis verhuisd en zij had thuis al twee hondjes en drie was een beetje veel van het goede. Dus zocht ze een goede thuis voor de chihuahua van haar mama. Bij het zien van de lieverd was het onmiddellijk smelt, smelt en werd besloten om Buddy een goede thuis te bezorgen. Voor ons is het een prachtig kerstgeschenk geworden. Buddy is een zesjarige, gecastreerde reu die echt heel huiselijk en zeer aanhankelijk is. Wij zijn nu vier dagen verder en het voelt aan of Buddy is al heel lang bij ons. Nu is het te hopen dat Buddy nog heel lang bij ons mag blijven. Hij heeft in elk geval zijn draai bij ons gevonden

Groetjes van de bomma.