Toen ik jong was
had ik zovele dromen.
Vele zijn als luchtbellen
uit elkaar gespat.
Sommige zijn dan weer bewaarheid geworden.
Ondertussen ben ik ouder en wijzer geworden.
Heb in al die jaren
ontelbare scherven geruimd.
Toch kan ik het niet laten,
dromen blijf ik doen.
Alleen drijven de luchtbellen
nu mee met de wind.
Hoef nu veel minder scherven te ruimen.
Groetjes van de bomma.