Spuitje.

Deze morgen was het weer zover. Onze Flurk die zopas zijn 15de verjaardag had gevierd mocht op bij de veearts op jaarlijkse controle. Daar horen ook de obligate inentingen bij. Flurk is wel maar een klein hondje maar kan, ondanks zijn stilaan gezegende leeftijd, soms nog hevig uit de hoek komen. Dus word er eerst maar een muilbandje over zijn korte snoetje geplaatst. Het vraagt al de nodige inspanningen want Flurk houd hier helemaal niet van en vandaag wilde het dan ook helemaal niet lukken. Op gevaar van een knauw te krijgen besloot de veearts dan toch maar om het beestje eerst te onderzoeken. Zijn hartje is voor zijn leeftijd nog vrij sterk, dus leven wij op hoop hem nog enkele jaartjes bij ons mogen te houden. Nu kwam het moment er aan dat de inentingen moesten gebeuren. Mijn ventje had zijn maatje goed onder de arm genomen en de veearts had dit maal niet al te veel problemen met het zetten van de jaarlijkse inentingen. Ook de driejaarlijkse spuit ging in één tijd mee door. Toen moest het spuitje in zijn neusje gezet worden voor de kennelhoest. Flurk was hier niet zo mee opgezet en begon, terwijl de veearts het spuitje naar zijn snuitje bracht, met zijn kop te draaien. Nu wilde het lukken dat mijn ventje zijn hoofd naar beneden deed om Flurk wat beter in de hand te krijgen en het spuitje tegen kennelhoest bijna in zijn neusgaten terechtkwam in plaats van bij de hond. De veearts kon er wel mee lachen en zei tegen mijn ventje dat hij nu ook vrij van kennelhoest zou zijn. Wat een baasje al niet allemaal moet ondergaan om zijn huisdier de beste zorgen te geven. Gelukkig is het spuitje toch goed terecht gekomen en is onze kleine rakker weer volledig in orde voor het komende jaar. Er is er eentje die zich geen zorgen moet maken, hij mag voortaan nog bij zijn vaste huisarts terecht.

Groetjes van de bomma.