Maandelijks archief: augustus 2014

Ja, jullie kennen het al wel, alle sprookjes beginnen met “er was eens”. Zo ook dit verhaal. Jààààren geleden, hoeveel juist kan ik niet bij benadering zeggen, leefden er in de bossen héle kleine mensjes. Terwijl de grote mensen overdag … Lees verder →

In menige tuin zie ik je staan, Menigeen die je ziet, krijgt een glimlach op zijn gelaat. Je staat daar ook zo vrolijk te wezen en kan bijna iedereen vertederen. Heel af en toe zie ik je zitten op een … Lees verder →

Vorige zondag ging onze Jo naar de bank. Hij wilde nog gauw wat geld op zijn spaarrekening gaan plaatsen. Hij was nogal wat gehaast en toen hij zijn biljet in de automaat schoof werd het geweigerd. Het biljet kwam terug. … Lees verder →

Het hoeven niet altijd historische verhalen te zijn of dingen die iedereen al weet. Dus ga ik jullie nu grappige anekdotes brengen die ik thuis hoorde vertellen. Het zijn allen waargebeurde dingen die uit de kindertijd van mijn ouders dateren. … Lees verder →

Reeds lang van voor onze tijdrekening werden er al sagen en legenden overgedragen. Sommigen hiervan worden heden ten dage nog steeds in stand gehouden, ook al beseffen we het vaak niet of zijn we niet op de hoogte van de … Lees verder →

Was het nu een stad, gemeente of dorp, overal kwam men je tegen. Je stond daar maar te staan en droeg trots je naam. Ware het niet op de stoep, dan wel op een of ander pleintje in het dorp. Voor de … Lees verder →

Voor diegenen die mijn gedichtje over de dikke en de dunnen gelezen hebben wil ik graag een foto toevoegen zodat jullie echt begrijpen waarom ik deze zo genoemd heb. Een goed beeld zegt vaak veel meer dan duizend woorden . Dit … Lees verder →

Ik noem ze liefdevol de dikke en de dunne. Het is een onafscheidelijk paar. Ze kunnen ook niet zonder elkaar. Waar je de ene ziet, daar zie je ook de andere. Samen hebben ze al heel wat avonturen beleefd. Eens waren ze … Lees verder →

Heb de halve nacht weer wakkergelegen omdat ik wist dat dat de grote dag van het jaar weer aanbrak. Mijn brocante, zo noem ik ze nog steeds ondanks het feit dat ik er zelf niet meer als standhouder sta. Zaterdag … Lees verder →